Tak, tak, wiem. Takich tematĂłw w Internecie jest bilion jeden. Nasze forum jednak nie moÂże byĂŚ gorsze, wiĂŞc nie widzĂŞ przeciwwskazaĂą, Âżeby stworzyĂŚ wÂątek bilion drugi. UWAGA! TEKST ZAWIERA SPOILERY
Opiszê ka¿dy z filmów osobno (zrobiê mini streszczenia, bo to w³aœnie w historii, tkwi najwiêkszy atut SW), a póŸniej postaram siê skonstruowaÌ jakieœ wnioski. Do dzie³a!

Gwiezdne Wojny: Nowa Nadzieja – oto 25 maja 1977 wyszÂło coÂś, co zapoczÂątkuje jednÂą z najlepszych trylogii filmowych i zyska miliony fanĂłw na caÂłym Âświecie. Co takiego, aÂż tak zyskaÂło sympatiĂŞ widzĂłw? Przypatrzmy siĂŞ temu bliÂżej.  Film wrzuca nas od poczÂątku w sam Âśrodek akcji – oto okrĂŞt Imperium prĂłbuje przechwyciĂŚ  statek rebeliantĂłw. No i proszĂŞ – pierwsze pokazy Âświetnych efektĂłw specjalnych – lasery, statki…wyglÂąda to co najmniej cudnie. I mamy wreszcie jego – Darth Vader, arcygenialna postaĂŚ gwiezdnych wojen, jej znak rozpoznawczy i nieod³¹czny element. Jego design po prostu miaÂżdÂży – czarny pancerz, peleryna, ciĂŞÂżki oddech i gÂłos Jamesa Earla Jonesa, a dodatkowo czuĂŚ jego ogromnÂą moc (zwÂłaszcza jak z ÂłatwoÂściÂą dusi oficerĂłw imperium).  Dalej poznajemy ksiĂŞÂżniczkĂŞ LeiĂŞ – chyba jedynÂą znaczÂącÂą postaĂŚ kobiecÂą. I tu teÂż plus – jest ona charyzmatyczna, trochĂŞ zadziorna i sprytna. Mamy wiĂŞc postaĂŚ wielowymiarowÂą [Vader teÂż jest, ale to widzimy dopiero w II czĂŞÂści], ktĂłra ma swoje zdanie i nie boi siĂŞ go obwieÂściĂŚ.  Oh, jest takÂże C3PO i R2D2 – rĂłwnieÂż nieod³¹czne elementu Star WarsĂłw. C3PO ÂśmiaÂło moÂżna nazwaĂŚ robotem narzekajÂącym, ale broĂą BoÂże mnie nie irytowaÂł. ByÂł Âświetnym kontrastem dla „pikajÂącego” w niezrozumiaÂłym dla widza szyfrze, R2D2. Dalej mamy trochĂŞ zbiegĂłw okolicznoÂści, w rezultacie ktĂłrych roboty trafiajÂą do Luke Skywalkera – kolejnej i chyba jednej z dwĂłch najwaÂżniejszych postaci w trylogii. Nie ma co ukrywaĂŚ – w pierwszej czĂŞÂści, Skywalker to rolnik, ktĂłry, gdzieÂś tam w Âśrodku duszy marzy o przeÂżywaniu przygĂłd. Okazja nadaÂża siĂŞ, kiedy poznaje on Bena Kenobiego – jednego z ostatnich, ÂżyjÂących jedi. PostaĂŚ tajemnicza, o ogromnej wiedzy i umiejĂŞtnoÂściach [scena w barze…czuĂŚ tÂą jego pewnoœÌ siebie]. To on buduje klimat Dartha Vadera – opowieœÌ o przejÂściu Vadera na ciemnÂą stronĂŞ mocy i zabĂłjstwo ojca Luka – to wÂłaÂśnie ten klimat. Widz, moÂże to sobie wyobraziĂŚ jak tylko chce i nie ma najmniejszego sensu, wykÂładaĂŚ tego w formie osobnego filmu. Teraz, jak o tym piszĂŞ, przypomina mi to opowieœÌ Barbossy w POTC 4 – niektĂłrzy mĂłwili, Âże fajnie byÂłoby zobaczyĂŚ, co staÂło siĂŞ wtedy na statku. Ja mĂłwiĂŞ nie – to wÂłaÂśnie wyobraÂźnia widza w tym momencie tworzy caÂły klimat sceny i opowieÂści. No, ale wróÌmy do gwiezdnych wojen, bo oto mamy nowÂą bardzo ciekawÂą postaĂŚ – Han Solo (Chewbacce pominĂŞ, bo mimo, iÂż postaĂŚ pozytywna, nie odgrywa jakiejÂś szczegĂłlnej roli, oprĂłcz ciÂągÂłego ryczenia). No wÂłaÂśnie Han Solo, ot przemytnik, ale jak Âświetnie nakreÂślony. PodkreÂśleniem tej postaci jest zastrzelenie Greedo – kosmita coÂś tam nawija, Han siĂŞga po pistolet i PUF… jego kÂłopoty siĂŞ skoĂączyÂły. W miĂŞdzyczasie Solo i Chewi do³¹czajÂą do Luka i Bena, ratujÂą LeiĂŞ i mamy konfrontacjĂŞ. Darth Vader vs Obi-wan Kenobi. UczeĂą vs Mistrz. ZÂło vs Dobro. Pojedynek prosty i bez fajerwerkĂłw – po wymianie ciosĂłw, Ben odsÂłania siĂŞ Vaderowi i daje siĂŞ zabiĂŚ. Akcja nie zwalnia – reszcie kompanii udaje siĂŞ uciec. TrafiajÂą do bazy rebeliantĂłw i obmyÂślajÂą plan zniszczenia Gwiazdy Smierci – najwiĂŞkszej bronii Imperium, mogÂącej niszczyĂŚ planety. Tu teÂż jest rozwiniĂŞcie charakteru Solo – otrzymal zapÂłatĂŞ za uratowanie ksiĂŞÂżniczki i ucieka. Ma gdzieÂś ca³¹ wojnĂŞ…przynajmniej na poczÂątku. Kiedy Luke jest Âścigany przez Vadera i jednostki bojowe Imperium, Han wraca, pomaga mu, w rezultacie czego, gwiazda Âśmierci zostaje zniszczona. Potem mamy juÂż tylko zakoĂączenie, ze ÂświetnÂą muzykÂą.
To tyle…co mogĂŞ powiedzieĂŚ o tej czĂŞÂści? Jest Âświetnym wstĂŞpem do wiĂŞkszej historii, choĂŚ jest to najmniej lubiany przeze mnie epizod (co nie zmienia faktu, Âże jest naprawdĂŞ genialny).

Plusy:
- aktorstwo
-Âświetnie wykreowane postaci
-historia
-efekty specjalne
-muzyka
-kostiumy

Minusy:
-nigdy nie podobaÂło mi siĂŞ wyeliminowanie Vadera… ten krĂŞcÂący siĂŞ statek.

Ocena: 5/6



Gwiezdne Wojny: Imperium Kontratakuje – druga czêœÌ, w moim mniemaniu najlepiej zrealizowana z caÂłej trylogii. WyraÂźnie widaĂŚ zmianĂŞ w Skywalkerze. PosÂługuje siĂŞ juÂż mocÂą (w stopniu minimalnym, ale zawsze), walczy mieczem Âświetlnym. Tak jak w epizodzie pierwszym, tak i tu, jesteÂśmy rzuceni na g³êbokÂą wodĂŞ. Po kilku chwilach, widz uczestniczy juÂż w ogromnej bitwie, z udziaÂłem ciĂŞÂżkich maszyn bojowych. Jest Âświetnie zrealizowana i nawet dziÂś, oglÂąda jÂą siĂŞ przyjemnie. Rebelia tym razem przegrywa i jest zmuszona uciekaĂŚ. Drogi Luke’a, a zaÂłogi SokoÂła Millenium rozchodzÂą siĂŞ. Skywalker leci na Dagobah, aby szkoliĂŚ siĂŞ na Jedi pod okiem jednego z ostatnich, ÂżyjÂących wielkich mistrzĂłw, natomiast Han i Leia uciekajÂą na Bespin. SkupiĂŞ siĂŞ natomiast na treningu Luke’a. Trafia na bÂłotnistÂą, pokrytÂą cieniem i spowitÂą mg³¹ planetĂŞ, gdzie spotyka YodĂŞ – zielonego, maÂłego i bardzo leciwego skrzata, ktĂłry sprawdza jego cierpliwoœÌ. Pod namowÂą ducha Kenobiego, zgadza siĂŞ uczyĂŚ mÂłodego Skywalkera. To tu, z ust Yody poznajemy czym naprawdĂŞ jest jedi. Jedi to nie czÂłowiek, ktĂłry wyjmuje swojÂą latarkĂŞ, kiedy tylko mu coÂś nie podpasuje. To czÂłowiek, ktĂłry jest jednoÂściÂą z mocÂą i wykorzystuje jÂą dla wiedzy i obrony – nigdy do ataku. PodkreÂśleniem tego jest wizyta w jaskini, gdzie Luke spotyka Vadera. Co robi? Zabija go. Pod czarnÂą maskÂą jednak, zamiast twarzy przeciwnika, jest twarz Luke’a. InterpretacjĂŞ tej sytuacji pozostawiam wam (jest tu tyle wyjaÂśnieĂą ilu fanĂłw SW, nie chcĂŞ niczego narzucaĂŚ). W miarĂŞ treningu, skupiony Luke pokazuje teÂż prĂłbkĂŞ swojej uÂśpionej mocy – prawie podnosi, bardzo ciĂŞÂżki statek z dna bagna. Niestety chwila zawahania i pojazd znĂłw lÂąduje na dnie. Tu pokazuje siĂŞ Yoda – jedyny raz, w caÂłej trylogii uchyla rÂąbka swojej potĂŞgi – bez trudu podnosi statek. Tu takÂże wyobraÂźnia widza ma ogromne znaczenie – skoro kilkusetletni Yoda moÂże wyczyniaĂŚ takie rzeczy, jak potĂŞÂżny musiaÂł byĂŚ w czasach swojej ÂświetnoÂści? – takie pytania zawsze zadawaÂłem sobie ja, jako maÂły chÂłopak, po czym w mojej gÂłowie, tworzyÂłem analizĂŞ walki np. Yody z Vaderem. To byÂło coÂś! Ostatecznie Luke nie koĂączy treningu – ma wizjĂŞ, w ktĂłrej jego przyjaciele cierpiÂą. Jest rozdarty pomiĂŞdzy treningiem, a towarzyszami. Pomimo sprzeciwom  Yody, ktĂłry twierdzi, Âże chÂłopak nie jest jeszcze gotowy, Skywalker wyrusza na Bespin.
A co dziaÂło siĂŞ na tej planecie? Han spotyka swojego starego przyjaciela, Lando Callrissiana, ktĂłry zostaÂł administratorem miasta w chmurach. PrzyjaŸù jednak nie chroni zaÂłogi SokoÂła Millenium od zdrady – Lando wydaje ich Vaderowi, przez co Han zostaje zamroÂżony w karbonicie i przewieziony do Jabby, a reszta uwiĂŞziona. Tu przychodzi im na pomoc Luke, a takÂże Lando, ktĂłrym targaÂły wyrzuty sumienia, przez co postanowiÂł naprawiĂŚ swĂłj b³¹d. Film koĂączy siĂŞ pojedynkiem Luke z Vaderem.
Pojedynku doœÌ dziwnego – oto Vader bawi siĂŞ z ofiarÂą, nie chce go zabiĂŚ. W chwili, w ktĂłrej zostaje trafiony, koĂączy grĂŞ i w mgnieniu oka pokonuje Luke’a, odcinajÂąc mu rĂŞkĂŞ i pozbawiajÂąc miecza. W tym momencie, mroczny lord wyjawia mu najgorszÂą prawdĂŞ: Vader jest ojcem Luke’a (to dopiero musiaÂł byĂŚ plot-twist w tamtych czasach!). CaÂłoœÌ koĂączy siĂŞ ucieczkÂą Skywalkera i gorzkim zakoĂączeniem – nie ma tu Âżadnego tryumfu – Luke’a jest zdruzgotany, otrzymuje jakiÂś rodzaj nowoczesnej protezy,  Han stoi jako trofeum w paÂłacu Jabby. Taki jest oto koniec drugiego epizodu.

Jak mĂłwiÂłem, historia z drugiego epizodu jest najpowaÂżniejsza, najmroczniejsza i najlepiej zrealizowana.

Plusy:
-aktorstwo
-mrok
-postaci
-muzyka
-historia
-efekty specjalne
-kostiumy (Wampa… caÂły design tej postaci, te czarne oczy i zakrwawione biaÂłe futro… strach siĂŞ baĂŚ)
- Âświetny plot-twist

Minusy:
-brak

Ocena: 6/6



Gwiezdne Wojny: PowrĂłt Jedi – moja ulubiona czêœÌ. Akcja pĂŞdzi do przodu juÂż od poczÂątku – Nowa Gwiazda Âśmierci jest w budowie… dodatkowo ma przylecieĂŚ sam Imperator. Tymczasem do paÂłacu Jabby trafiajÂą dobrze nam znane dwa droidy, aby przekazaĂŚ wiadomoœÌ od Luke’a Skywalkera.  Trafia tam teÂż Âłowca nagrĂłd, ktĂłry zÂłapaÂł Chewiego. Targuje siĂŞ z JabbÂą  co imponuje krĂłlowi kosmicznej mafii. Wszystko okazuje siĂŞ jednak dobrze zrealizowanym planem – tajemniczym ÂłowcÂą, okazuje siĂŞ Leia, ktĂłra uwalnia Hana z karbonitu. Jabba jednak przewiduje ich plan – Âłapie Hana, a z Lei robi niewolnicĂŞ. Do paÂłacu przybywa sam Luke Skywalker. I tu siĂŞ na chwilĂŞ zatrzymam – widaĂŚ wyraÂźnÂą zmianĂŞ. Czarna peleryna z kapturem, pewnoœÌ siebie i moc, ktĂłrÂą widaĂŚ, wyraÂźnie wskazuje nam zmianĂŞ, jakÂą postaĂŚ ta przeszÂła. Niestety takÂże i jego Jabba zdoÂłaÂł przechytrzyĂŚ – wrzuca Luke’a do zamkniĂŞtej areny,  na ktĂłrÂą wpuszczony zostaje ogromny, miĂŞsoÂżerny potwĂłr. To jednak za maÂło, Âżeby zabiĂŚ ostatniego rycerza jedi – Luke wykorzystuje swĂłj spryt i pokonuje Rancora, rozgniewajÂą tym samym JabbĂŞ, ktĂłry jego, Hana i Chewiego skazuje na ÂśmierĂŚ, poprzez poÂżarcie przez Sarlacca, ktĂłry trawiĂŚ ich bĂŞdzie przez caÂłe wieki. Okazuje siĂŞ, jednak, Âże Luke, ma plan awaryjny. TuÂż przed wykonaniem egzekucji, R2D2 wyrzuca mu miecz Âświetlny, ktĂłry Skywalker ukryÂł przed caÂłym zajÂściem. Z cienia wychodzi takÂże Lando, ktĂłry graÂł podwĂłjnego agenta na dworze Jabby. Luke, wraz z pomocÂą przyjació³ pokonuje ludzi/kosmitĂłw Jabby, a sam don mafijnej rodziny, zostaje uduszony przez LeiĂŞ. Ich drogi znowu siĂŞ rozdzielajÂą. Skywalker po raz ostatni kieruje siĂŞ na Dagobah, aby poÂżegnaĂŚ siĂŞ ze swoim umierajÂącym mistrzem – YodÂą. Zjawia siĂŞ teÂż duch Kenobiego, od ktĂłrego dowiaduje siĂŞ, Âże ma siostrĂŞ – a jest niÂą, nie kto inny, jak ksiĂŞÂżniczka Leia. Luke pĂŞdzi do bazy rebeliantĂłw, do³¹cza do druÂżyny, ktĂłra wy³¹czyĂŚ ma osÂłony chroniÂące gwiazdĂŞ Âśmierci (druÂżyna ta, to oczywiÂście Leia, Han, Chewie i nasze dzielne roboty). CaÂła kompania leci, wiĂŞc na planĂŞtĂŞ Endora, gdzie poznaje Ewoki – sympatyczne miÂśki, zamieszkujÂące ten kawaÂłek ziemi. BiorÂą oni C3PO za swojego Boga, na jego rozkaz, uwalniajÂą resztĂŞ druÂżyny (wczeÂśniej chcieli ich upiec i zjeœÌ) i przyjmujÂą w goÂścinĂŞ. Luke, mĂłwi Lei, Âże ta jest jego siostrÂą, po czym oddaje siĂŞ w rĂŞce Vadera – aby sprowadziĂŚ go na dobrÂą stronĂŞ mocy. Plany komplikujÂą siĂŞ – Han wpada w puÂłapkĂŞ, eskadra Lando, ktĂłra miaÂła zniszczyĂŚ GwiazdĂŞ ÂŚmierci II, zostaÂła zaatakowana przez okrĂŞty Imperium, a wszystko to pomysÂł Imperatora, aby przeciÂągn¹Ì Luke’a na ciemnÂą stronĂŞ mocy. Z opresji ratujÂą wszystkich miÂśki, ktĂłre uwalniajÂą zaÂłogĂŞ Hana i pomagajÂą wygraĂŚ bitwĂŞ z batalionem szturmowcĂłw. Luke jednak nie wytrzymuje bzdetĂłw Imperatora i prĂłbuje go zabiĂŚ. Powstrzymuje go Vader i wywiÂązuje siĂŞ miĂŞdzy nimi druga walka. To kolejny dziwny pojedynek – ani Vader, ani Skywalker nie chcÂą siĂŞ zabiĂŚ. Ten pierwszy wci¹¿ liczy, Âże przeciÂągnie syna na ciemnÂą stronĂŞ, drugi natomiast – chce, aby w ojcu obudziÂły siĂŞ resztki dobra. Vader wyciÂąga swojego asa w rĂŞkawie – mĂłwi, Âże ciemnej stronie ulegnie Leia. To sprawia, Âże Luke wpada we wÂściekÂłoœÌ, przez co mamy chyba najbardziej epicki pojedynek jedi w historii. SpĂłjrzcie sami:
(fragment 1:10)
Ta muzyka, ten mrok, ta wÂściekÂłoœÌ. Po prostu poezja. Ostateczny pojedynek ojca z synem, w ktĂłrym ten pierwszy przegrywa na dobre. Luke jednak uspokaja siĂŞ. Odrzuca miecz i wygrywa – pokonaÂł nie tylko Vadera i Imperatora (a wÂłaÂściwie jego plany), ale zÂło wewnÂątrz siebie. Ta scena jest na tyle potĂŞÂżna, Âże wÂłaÂśnie ze wzglĂŞdu na niÂą, ten film lubiĂŞ najbardziej z caÂłej trylogii. Na tym siĂŞ jednak nie koĂączy. Imperator pokazuje pazur – razi Luke’a bÂłyskawicami, doprowadzajÂąc go na skraj wykoĂączenia. CierpiÂący Skywalker proszÂący ojca o pomoc – kolejna epicka mega scena. Mimo maski Vadera, doskonale widzimi co on sobie myÂśli. To jego zerkanie, raz na syna, a raz na mistrza… to po protu arcydzieÂło w ukazaniu emocji. W koĂącu nie wytrzymuje – Âłapie imperatora i wyrzuca go przez szyb. Niestety bÂłyskawice poraziÂły i jego, niszczÂąc system podtrzymywania Âżycia. Vader umierajÂąc, prosi syna, aby ten zdj¹³ mu maskĂŞ – ostateczny upadek Vadera, powrĂłt Jedi – powrĂłt Anakina.  Tymczasem Hanowi udaje siĂŞ zniszczyĂŚ osÂłony, Luke ucieka z Gwiazdy ÂŚmierci, ktĂłra zostaje zniszczona. CaÂła historia koĂączy siĂŞ imprezÂą z Ewokami, podczas ktĂłrej, pokazujÂą siĂŞ duchy zmarÂłych mistrzĂłw – Obi-wana, Yody i Anakina (Sebastian Shaw). Oto zakoĂączenie trylogii Jedi.

Plusy:
- aktorstwo
- MUZYKA!
- efekty specjalne
-koĂącowy pojedynek
-kostiumy
-Âświetne zwieĂączenie historii
-postaci

Minusy:
-ewoki – sympatyczne, ale nie pasowaÂły ; ]

Ocena: 5+/6



Historia jest spĂłjna, Âświetnie poprowadzona i zrealizowana. Efekty specjalne staÂły na najwyÂższym poziomie, a kostiumy nawet dziÂś robiÂą piorunujÂące wraÂżenie. Niestety, chciano osiÂągn¹Ì coÂś wiĂŞcej (wiĂŞcej pieniĂŞdzy?) przez co powstaÂła tzw., nowa trylogia… uhm, bierzmy siĂŞ do roboty:



Gwiezdne Wojny I: Mroczne Widmo – poznajemy dwĂłch jedi: Qui-Gonn-Jinna i jego ucznia Obi-wana. Ich zadaniem byÂło poprowadzenie negocjacji  z federacjÂą handlu, ktĂłra zaÂłoÂżyÂła blokadĂŞ planety Naboo. Okazuje siĂŞ jednak, Âże za wszystkim stoi tajemniczy mistrz SithĂłw, ktĂłry wydaje polecenie: Jedi muszĂŞ zgin¹Ì. Zadanie wykonaĂŚ ma grupa droidĂłw, ktĂłra juÂż po chwili zostaje rozbita, przez dobrze wÂładajÂących mieczem, rycerzy. Qui-gonn i Kenobi uciekajÂą ze statku, gdzie spotykajÂą Jar-Jar Binksa najÂżaÂłoÂśniejszÂą postaĂŚ jakÂą moÂżna byÂło stworzyĂŚ w tej serii. MiaÂła chyba ona wprowadziĂŚ do filmu trochĂŞ humoru, ale zdecydowanie nie wyszÂło. Binks jest irytujÂący, nieÂśmieszny i gdy tylko pojawia siĂŞ na ekranie, mam ochotĂŞ zrobiĂŚ face palm. Jedi i ich nowy… „towarzysz”, ratujÂą krĂłlowÂą tej planety – AmidalĂŞ. Podczas ucieczki z Naboo zostajÂą trafieni i muszÂą lÂądowaĂŚ awaryjnie na Tatooine. Tam szukajÂąc czĂŞÂści do statku, spotykajÂą Anakina Skywalkera – maÂłego chÂłopca, ktĂłry jest niewolnikiem. Qui-Gonn mierzy iloœÌ jego mocy, przy czym okazuje siĂŞ, Âże maÂły ma ogromnÂą iloœÌ midichlorianĂłw. A có¿ to sÂą te midichloriany? Otó¿ jakiÂś mĂłzg, wpadÂł na pomysÂł, Âże mistyczna i tajemnicza moc, to tak naprawde ÂżyjÂątka ktĂłre sobie siedzÂą w naszych komĂłrkach… dziĂŞki za zepsucie caÂłej aury tajemniczoÂści. W wyniku rĂłznych zakÂładĂłw, pomiĂŞdzy Watto, po wygranym przez Anakina wyÂścigu, Qui-gonn zdobywa czĂŞÂści i uwalnia Anakina, zabierajÂąc go ze sobÂą i chcÂąc zrobiĂŚ z niego rycerza Jedi. W drodze na statek, zostajÂą zaatakowani przez innego  Sitha – Darth Maula. Dochodzi do krĂłtkiego pojedynku miĂŞdzy Qui-gonnem a Maulem, w rezultacie, ktĂłrego ten pierwszy ucieka. Wszyscy szczĂŞÂśliwie dolatujÂą na Coruscant , gdzie Qui-gonn przedstawia przed radÂą Anakina. Jedi nie zgadzajÂą siĂŞ, aby chÂłopak do³¹czyÂł do ich zakonu (swojÂą drogÂą, ktoÂś kto odpowiadaÂł za kuk³ê Yody, zawaliÂł sprawĂŞ). Kenobi i Qui-gonn postanawiajÂą wspomĂłc AmidalĂŞ w walce z okupantem, w wyniku czego wracajÂą na Naboo. Tam dochodzi do walki gunganĂłw (krewniacy Binksa …uhh) i pojedynku z Maulem. Konfrontacja z sithem, jest w porzÂądku. Mamy bardzo dobrÂą muzykĂŞ, fajna choreografia (choĂŚ sÂą symptomy skakania jak maÂłpy) i smutne zakoĂączenie – Qui –gonn umiera. WÂściekÂły Obi-wan zabija Sitha i mÂści siĂŞ za swojego mistrza. Za swoje zasÂługi Obi Wan zostaje rycerzem jedi, a Anakin -jego uczniem. CaÂłoœÌ koĂączy siĂŞ hucznym ÂświĂŞtowanym zwyciĂŞstwa.
Co mogĂŞ powiedzieĂŚ o tej czĂŞÂści? Jest chyba mojÂą ulubionÂą z nowej trylogii (co nie zmienia faktu, Âże to koszmar)

Plusy:
-Qui Gonn Jinn, Darth Maul i Obi-wan – najciekawsze postaci
- muzyka
-Âładnie zrealizowany wyÂścig

Minusy:
- JAR JAR BINKS!!!!
-MIDICHLORIANY!!!
-KUKÂŁA YODY!!
-czêœÌ zupe³nie niepotrzebna!

Ocena: 2+/6



Gwiezdne Wojny II:Wojny KlonĂłw – oto I najwiĂŞksze gĂłwno w dziejach SW!
WÂłaÂściwie, to nawet nie chce mi siĂŞ tego opisywaĂŚ.  Ale no có¿…obiecaÂłem i sÂłowa dotrzymam. Oto poznajemy starszego juÂż Obi-wana  - duÂżo powaÂżniejszego, z zarostem i pewnoÂściÂą siebie. On i jego uczeĂą, zostajÂą wyznaczeni na ochronĂŞ, dla Amidali. Dochodzi juÂż do pierwszego zgrzytu – Anakin. Co? Gdzie? Jak? Kto ÂśmiaÂł? Kto ÂśmiaÂł, zrobiĂŚ z niego takÂą, za przeproszeniem pipkĂŞ! Mam uwierzyĂŚ, Âże to rozmemÂłane coÂś, stanie siĂŞ najpotĂŞÂżniejszym jedi w historii…aha. Dalej mamy trochĂŞ akcji i znowu, powracamy do Anakina, a ja ÂłapiĂŞ siĂŞ za gÂłowĂŞ i krzyczĂŞ; JAK MOÂŻNA BYÂŁO TAK ZNISZCZYÆ TÂĄ POSTAÆ! WróÌmy lepiej do Obi-wana. Oto caÂła intryga: gdzieÂś tam, daleko na koĂącu wszechÂświata, zostaÂła stworzona armia klonĂłw. Tam spotyka Jango Fetta, ktĂłry prĂłbowaÂł zabiĂŚ AmidalĂŞ. Obi Wan rzuca siĂŞ za nim w poÂścig, w wyniku czego trafia na Geonosis, gdzie znajduje siĂŞ fabryka droidĂłw. Kenobi zostaje zÂłapany przez hrabiego Dooku – przywĂłdcĂŞ, tego caÂłego bajzlu. W miĂŞdzy czasie na planetĂŞ przybywa teÂż Anakin z AmidalÂą (wczeÂśniej Anakin prĂłbowaÂł odszukaĂŚ swojÂą matkĂŞ – w wyniku czego zrobiÂł rzeÂź w wiosce tuskenĂłw – to pierwszy jego oznak ciemnej strony), ale i oni zostajÂą pojmani. CaÂła trĂłjka zostaje skazana na ÂśmierĂŚ, poprzez walkĂŞ na arenie z ró¿nymi stworami. Gdy udaje im siĂŞ je pokonaĂŚ, na arenĂŞ wkracza armia droidĂłw. Od Âśmierci bohaterĂłw ratujÂą jedi, ktĂłrzy robiÂą wielkÂą rozpierduchĂŞ na arenie. Dzieje siĂŞ tam tak duÂżo, Âże aÂż gÂłowa boli patrzeĂŚ. W oczach migotajÂą tylko kolory mieczĂłw Âświetlnych. Jedi mimo swoich umiejĂŞtnoÂści dostajÂą w koœÌ i tym razem to ich trzeba ratowaĂŚ – a robi to Yoda wraz z armiÂą klonĂłw. Mamy wiĂŞc kolejnÂą mega bitwĂŞ i efekty za miliardy dolarĂłw (no dobra…troche przesadziÂłem) w kaÂżdym bÂądÂź razie nie wyglÂąda to jakoÂś specjalnie. Wniosek jest prosty – czasami wiĂŞcej i droÂżej, nie zawsze znaczy lepiej. Na koĂącu mamy pojedynek Obi Wan i Anakin vs Dooku, przy czym ci pierwsi zostajÂą rozÂłoÂżeni w ciÂągu kilku chwil. Pojawia siĂŞ Yoda –dawny nauczyciel Dooku. Pojedynek zostaje nierozstrzygniĂŞty, gdyÂż hrabia ucieka. CaÂłoœÌ koĂączy siĂŞ nieoficjalnym Âślubm Anakina i Padme Amidali (tak, tak…zakochali siĂŞ w sobie, ale to caÂłe uczucie jest jakoÂś rozwleczone…gdzie mu tam, do miÂłoÂści miĂŞdzy Hanem a LeiÂą)
Uh…koniec tego syfu (bo mini streszczenia robiĂŞ oglÂądajÂąc jednoczeÂśnie film – a oglÂądanie takich gniotĂłw strasznie mĂŞczy psychicznie)

Plusy:
-Obi-wan, Dooku, Amidala (Portman robiÂła co mogÂła, ale z takÂą rolÂą, choĂŚby i siĂŞ zasmarkaÂła, nie stworzy tak dobrej kobiecej roli jak Leia)

Minusy:
-ANAKIN SKYWALKER!
-HAYDEN CHRISTENSEN!
-UCZEÑ OBI-WANA KENOBIEGO!
-za duÂżo tego wszystkiego
PostaĂŚ Anakina moÂżna podsumowaĂŚ tym:


Ocena: 1/6



Gwiezdne Wojny III: Zemsta SithĂłw – DuÂżo starszy juÂż Anakin i jego mistrz, lecÂą uwolniĂŚ kanclerza Palpatine’a z rÂąk gen. Greviousa i hrabiego Dooku. Na poczÂątku mamy strzelajÂące siĂŞ okrĂŞty, póŸniej wpadajÂą tam nasi dzielni jedi i robiÂą maskarĂŞ droidĂłw. UwalniajÂą kanclerza i zaczynajÂą walkĂŞ z pilnujÂącym go Dooku. Tu zawsze rozbija mnie sytuacja:
Obi-wan: Sithowie to nasza specjalnoœÌ…
Puch, pach…Obi Wan jest rzucany po caÂłym statku jak szmata.
Albo to:
Anakin: Moja moc jest dwa razy wiĂŞksza od naszego ostatniego spotkania.
A kto tak powiedziaÂł? W ogĂłle tego nie widzĂŞ. To Âże postaĂŚ robi minĂŞ zbitego psa i wygÂłasza takÂą sentencjĂŞ wcale nie przekonuje mnie do tego, Âże jest silniejsza. Luke Skywalker w Powrocie Jedi samym swoim wyglÂądem dawaÂł do zrozumienia, Âże jest duÂżo silniejszy…a tu…szkoda gadaĂŚ.
No, ale koniec koĂącĂłw, skaczÂąc jak maÂłpa, Anakin wygrywa pojedynek i zabija Dooku. Wszyscy uciekajÂą, Âżeby za chwilĂŞ znowu trafiĂŚ do niewoli – tym razem gen. Greviousa. Po kolejnych idiotycznych dialogach i oswobodzeniu siĂŞ,  Grevious ucieka, Anakin lÂąduje rozwalonym statkiem, a kanclerz jest wolny. Kilka narzekaĂą Anakina dalej, jedi umawiajÂą siĂŞ, kto, gdzie poleci i bĂŞdzie nadzorowaÂł wojnĂŞ. Mamy trochĂŞ bitew, tymczasem Obi-wan trafia na trop gen. Greviousa. Kenobi wywiÂązuje z nim walkĂŞ (okazuje siĂŞ, Âże Grevious moÂże siĂŞ transformowaĂŚ w formĂŞ z 4 rĂŞkoma, dodatkowo w kaÂżdej z nich trzyma miecz Âświetlny – jest wiĂŞc nieÂłatwym przeciwnikiem).Obi, jednak daje radĂŞ, neutralizuje generaÂła, goni go i dobija. Po chwili wpada tam caÂła armia klonĂłw, ktĂłra niszczy resztki wojsk droidĂłw.  W miĂŞdzyczasie Palpatine wyjawia Anakinowi sekret: jest on lordem sithĂłw. Ten zmieszany (jak zwykle zresztÂą) wyjawia wszystko mistrzowi Windu, ktĂłry zbiera ekipĂŞ i leci raz na zawsze rozwikÂłaĂŚ problem. Tu jednak rodzi siĂŞ pytanie: po grom mu taka eskorta, ktĂłra zostaÂła zabita w 2 sekundy po rozpoczĂŞciu walki? To sÂą mistrzowie jedi? DziĂŞkujĂŞ, postojĂŞ. Mimo wszystko Mace daje radĂŞ i pokonuje Palpatine vel Sidiousa. Wtedy zjawia siĂŞ Anakin. WidzÂąc kanclerza, ktĂłry umiera od wÂłasnych bÂłyskawic , Anakin pomaga mu i zabija Windu. Staje siĂŞ uczniem mistrza sithĂłw i przybiera nowe imiĂŞ – Darth Vader. PóŸniej mamy chyba najlepszÂą scenĂŞ z caÂłej nowej trylogii (swojÂą drogÂą jedynÂą, ktĂłra moÂże siĂŞ zbliÂżyĂŚ do sceny chociaÂżby walki Vader vs Luke), a mianowicie – wykonanie rozkazu 66 – czyli eksterminacja jedi. Muzyka i Klimat tworzÂą potĂŞgĂŞ tej sceny. PrzeÂżywajÂą tylko Obi Wan i Yoda. DecydujÂą siĂŞ oni raz na zawsze rozprawiĂŚ z sithami. Yoda bierze na siebie Sidiousa, natomiast Kenobi – Vadera. Walka Yody z Kanclerzem vel Sidiousem vel Imperatorem jest wedÂług mnie cienka. Ten drugi robi miny, ten pierwszy skacze jak maÂłpa bez Âładu i skÂładu. Druga walka jest zdecydowanie bardziej ciekawa – uczeĂą vs mistrz. Dobra muzyka i dobrze dobrana sceneria. Jest tu teÂż najgÂłupsze zakoĂączenie pojedynku: bijÂą siĂŞ 20 minut, aby w koĂącu Anakin mĂłgÂł skoczyĂŚ jak gorilla i zostaĂŚ jednym ciĂŞciem pozbawionym rÂąk, nĂłg i grom wie czego jeszcze. Czy naprawdĂŞ nie mĂłgÂł spokojnie zejœÌ na lÂąd, tylko musiaÂł zrobiÂś salto z poczwĂłrnym piruetem? Ehh… Ostatecznie Obi Wan zostawia Vadera (ktĂłrego znajduje Imperator i zakuwa w zbrojĂŞ, bez ktĂłrej zginie). Padme rodzi bliÂźniaki i umiera. Leia zostaje przekazana senatorowi Organie, natomiast Luke do swojego wujostwa na Tatooine. Oto i koniec opowieÂści.

Plusy:
-eksterminacja jedi
-muzyka
-Kenobi

Minusy:
- jedi skaczÂą jak maÂłpy w zoo (jak ktoÂś jest wÂściekÂły to raczej nie bawi siĂŞ w potrĂłjne salta, tylko wali wÂściekle – jak Luke podczas ostatniego pojedynku z Vaderem)
-Anakin to cienias
-dialogi

Ocena: 2/6


Która wiêc trylogia wygrywa wed³ug mnie? Chyba nie ma najmniejszych w¹tpliwoœci. Stara trylogia mia³a wszystko: pomys³, œwie¿oœÌ, œwietn¹ historiê i efekty. Tak¿e przemiana bohaterów jest zupe³nie odmienna:

Luke:  rolnik z marzeniami  ---->  uczeĂą  ---->  rycerz jedi   - chÂłopak, ktĂłry wzbudza sympatiĂŞ, kibicujemy mu
Anakin:  chÂłopak z marzeniami --->  rozmemÂłana namiastka jedi --->  rozmemÂłany rycerz jedi - irytuje, cieszymy siĂŞ, kiedy podpalony leÂży na skraju wyspy

Wniosek jest tylko jeden - trzeba byÂło zostawiĂŚ tÂą historiĂŞ w spokoju (i wyobraÂźniach widza ofc.), bo stworzona zostaÂła postaĂŚ mÂłodego Dartha Vadera, w ktĂłrÂą nie jestem w stanie uwierzyĂŚ, ani przez sekundĂŞ. (szczegĂłlnie widzÂąc jakim badassem jest w starej trylogii)
Dodatkowo w Nowej Trylogii za du¿o jest walk na miecze. W Starej Trylogii walki miêdzy jedi toczy³y siê w ich g³owach (ciemna strona/jasna strona) a miecz by³ wyci¹gany tylko w ostatecznoœci. Przez to widz by³ niezwykle podekscytowany kiedy dochodzi³o do takiej konfrontacji, a wszystko to by³o z pewn¹ doz¹ mistycyzmu. Co mamy w NT? Walka na miecze, poprzerywana dialogami. Obdarcie jedi z tajemniczoœci i zrobienie z nich bande sfrustrowanych fanatyków, którzy obcinaj¹ przeciwnikowi g³owê, gdy tylko ten siê z nimi nie zgadza, to kolejny gwóŸdŸ do trumny Nowej Trylogii. Dodam tylko, ¿e ¿eby zrobiÌ dobr¹ walkê na miecze, nie trzeba kupy pieniêdzy i skacz¹cych jak ma³pa, ludzi... wystarczy odpowiednia sceneria i piêkna muzyka - vide Luke vs Vader. Tyle.

Gwiezdne Wojny IV: Nowa Nadzieja- ej co jest? ZwariowaÂłeÂś? OpisaÂłeÂś juÂż ten film, nie chce czytaĂŚ twojego grafomaĂąstwa ani minutki dÂłuÂżej. JeÂśli tak pomyÂśleliÂście to spokojnie. Mam jednak trochĂŞ, ÂżalĂłw do wylania, a mianowicie zmiany. Lucas chyba nie mĂłgÂł  spaĂŚ w nocy, aÂż nie pozmieniaÂł niektĂłrych scen w starej trylogii. Co mnie najbardziej boli? Greedo strzela pierwszy. Do jasnej cholery, czy to naprawdĂŞ musiaÂło zostaĂŚ przemontowane? (zwÂłaszcza tak nieudolnie). To byÂło Âświetne oddanie charakteru postaci Sola…a tu… mogĂŞ to podsumowaĂŚ tylko tym:



Gwiezdne Wojny V: Imperium Kontratakuje – tu nie mam siĂŞ do czego przyczepiĂŚ – obraz odÂświeÂżony, kilka scen zmienionych, ale to detale. Tak powinna wyglÂądaĂŚ reszta tych „odÂświeÂżeĂą”


Gwiezdne Wojny VI: PowrĂłt Jedi – dodano CGI tancerki… ok, zwiĂŞkszono czas sceny, w ktĂłrej koleÂś gra na trÂąbce… ok, ale czy koniecznie trzeba byÂło dodawaĂŚ to komputerowe ryÂło Sarlaccowi? PrzecieÂż nie doœÌ, Âże na kilometr widaĂŚ, Âże to komputerowe…to jednoczeÂśnie, dziura z zĂŞbami byÂła bardziej sugestywna, niÂż jakieÂś macki. No i ostatnia zmiana: Lucas dumaÂł i dumaÂł, jakby tu po³¹czyĂŚ obie trylogie. ZastÂąpiÂł starego Anakina – nowym. Ma to tyle sensu, ile postaĂŚ Jar Jar Binksa…ale caÂłe szczĂŞÂście moÂżna to jakoÂś przeÂłkn¹Ì.


Mimo wszystko wolaÂłbym tylko odÂświeÂżenie obrazu i dÂźwiĂŞku, zamiast zmieniania scen i dodawania od siebie.
To tyle moich wywodów. Chcia³bym, ¿eby by³ to temat zbiorczy o Star Wars. Mo¿ecie tu wylewaÌ swoje ¿ale, wychwalaÌ pod niebiosa, recenzowaÌ ksi¹¿ki/komiksy, albo wskazywaÌ ulubione postaci. Uff. . .